Өгбелеривистиң үе-дүптен бээр байырлап келген Ыдык байырлалы – Шагаа моорлап ор! 
Моорлап орар Хаван чылында аал-оранывыс, кожуунувус, чуртувус, күрүневис мандып сайзыразын! Чаа чылда сагыш-сеткилиңер сергек болурун, чедирип чоруур буяныңарга буян улажып, өг-бүлеңерге ажы-төл немежип турзун! Силерниң ажыл-ижиңер аайлажып, амыдырал-чуртталгаңарга өлчей-кежик доктаап чорзун! Чоок улузуңар каң дег кадыкшылдыг болуп, кызыгаар чок аас-кежикти эдилезин! Изеп чоруур орууңар узун болгаш ак болурун, хей-аъдыңар кезээде бедик чоруурун сеткиливис ханызындан күзедивис! 
Шаг чаагай, Шагаа чаагай! Курай! Курай! Курай!