Тыва кижиниң амыдыралынга дус кончуг ажыктыг. Тываның девискээринге Өвүр кожууннуң Дус-Дагдан дустаар чораан. Дусту хооруп алырда, дус каккан кижи оран ээзинге чалбарыыр:
Алдын таңдым ээзи!
Албатыңга дузуң хайырла,
Аалымдан диленип келдим,
Ачы-буянның хайырла.
Тыва кижи дус артап болбас, оран ээзи килеңней бээр дижир. Ырак чер чоруур кижи бир борбак дусту хойлап чоруур. Дус чылгап чоруур болза, өл-шыкка алыспас дижир.
Чок болган кижини «кызыл-дустай берген» дижир. Шаанда Өвүрже кызыл-дустап чоруткан кижи дуска бастыргаш, олчаан келбейн барган чүве-дир. Ындыг таварылга бо-ла болгулаар турган. Ол чылдагаан-биле чок апарган кижини «кызыл-дустай берген» деп чугаалаар апарган. «Ол ам кажан-даа келбес» дээни ол.
Алган дөзү: Кенин-Лопсан М.Б. «Тыва чаңчыл». Кызыл, 2010, Ак баштыгларның алдын үүжези. Бирги ном.
