Шаанда улуг кырган улуг хуналыг, бичии хуналыг улуг ашак чурттап чоруп-тур оо. Ийи хуназындан өске чүзү-даа чок ашак чүвең иргин.
Бир-ле чылын бичии хуназы чудааш өлүп каарга, ашак оозун ховуга сөөртүп аппарып каапкан чүве-дир. Дилги маңнап келгештиң, бичии хунаның чарнының эъдин хемдип чип чыткан. Ол өйде бурунгаартан муң шериг келгеш, чарынны хову деп бодааш, хонуп чыткан чүве-дир. Ол хонуп чыдырда, Хаан-Херети куш ужуп келгеш, чарынны аг шериг-биле катай теп алгаш улуг ашактың улуг хуназының мыйызынга олуруп алгаш, бичии хунаның чарнының эъдин хемдип олурда, бурунгаартан келген муң шериг хуназының адаанга олурган улуг ашактың караанче кирип турган чүвең иргин. Улуг ашак караанче кирген аг-шеригни хир-чам деп бодааш, ушта былгырып орган ашак-тыр.

Дыңнакчыларга тоолчу:

1. Ашак улуг бе?
2. Хуна улуг бе?
3. Дилги улуг бе?
4. Чарын улуг бе?
5. Хаан-Херети куш улуг бе? – деп, айтырыг салыр.

А силер чүү деп бодаар силер, тып көрүңерем эштер?

Алган дөзү: Памятники фольклора народов Сибири и Дальнего Востока. Тувинские народные сказки. Новосибирск, 1994 ч.